W branży wykładzin bardzo często spotykamy się z porównywaniem wykładzin obiektowych, stosowanych w biurach, hotelach czy szkołach, do wykładzin domowych, stosowanych stricte w warunkach mieszkalnych. To tak, jakby porównywać samochód terenowy do osobowego. Dlaczego?
W jednym i drugim przypadku w szybki sposób można przejechać z punktu A do punktu
B, jednak czy samochód osobowy wytrzyma trudne warunki drogowe, jak bezdroża czy kamienie? Który samochód będzie dłużej sprawny? Wybór jest raczej oczywisty. Tak samo w przypadku wykładzin. Każdą wykładzinę teoretycznie można zamontować w biurze, jednak która wykładzina wytrzyma dłużej w trudnych warunkach, jak na przykład bardzo duży ruch pieszy, brudne obuwie czy wylana kawa? Która wykładzina będzie bezpieczniejsza w przypadku np. pożaru?
Wykładzina obiektowa to produkt będący odpowiedzią producentów wykładzin do wymagań i oczekiwań skierowanych do pokryć podłogowych w obiektach użyteczności publicznej. Wykładziny te muszą być bardziej odporne na użytkowanie, bezpieczne i łatwe w utrzymaniu w czystości. Klasyczna wykładzina domowa w warunkach obiektowych szybciej ulegnie zużyciu, a w dodatku może doprowadzić do niebezpiecznych sytuacji.
W wielu przypadkach, jak np. drogi ewakuacyjne czy podłogi w obiektach służby zdrowia, wybór odpowiedniej wykładziny, określany jest przez normy prawne.
Przykład:
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dn. 22 czerwca 2005 r.:
Rozdział 4 - Wymagania ogólnobudowlane
§ 43.
Sale operacyjne, pokoje łóżkowe oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii, sale (gabinety) diagnostyki obrazowej oraz pomieszczenia, w których znajduje się medyczna aparatura komputerowa, powinny być wyposażone w antystatyczne wykładziny podłogowe lub wykładziny z instalacją do odprowadzenia ładunków elektrycznych.
§ 44.
Podłogi powinny być wykonane z materiałów trwałych o powierzchniach gładkich, antypoślizgowych, zmywalnych, nienasiąkliwych i odpornych na działanie środków myjąco-dezynfekcyjnych.
Przepis ust.1 nie dotyczy działów administracyjno-socjalnych.
Podłogi drewniane mogą być stosowanie wyłącznie w salach kinezyterapii i pomieszczeniach administracyjnych oraz oddziałach sanatoryjnych.
Cokoły przy podłogach pomieszczeń lekarsko-zabiegowych, łóżkowych, korytarzy komunikacyjnych w szpitalach, a w innych zakładach opieki zdrowotnej w pomieszczeniach o podwyższonej aseptyce, powinny być wykonane do wysokości co najmniej 0,08 m, z materiałów odpowiadających wymaganiom dla podłóg, w tych pomieszczeniach. Styki cokołów z posadzką powinny być zaokrąglone.
Jak rozróżnić wykładzinę obiektową od wykładzin domowych?
Wybór odpowiedniej wykładziny do przestrzeni publicznych nie jest prosty. Materiałów wykończeniowych jest bardzo dużo, dlatego osoby niezwiązane z branżą, często gubią się w parametrach, strukturach i klasyfikacjach wykładzin. Wykładziny wybieramy do danego pomieszczenia. Innej wykładziny użyjemy w korytarzu biurowym, innej w korytarzu szkolnym, jeszcze innej w korytarzu hotelowym. Wszystko zależy od zastosowania, jednak pierwszą rzeczą na którą trzeba zwrócić uwagę to klasyfikacja obiektowa wykładziny. Na wzorniku czy w karcie technicznej, powinien znaleźć się piktogram określający klasę obiektową (31, 32, 33).
Im wyższa klasa obiektowa, tym wykładzina jest bardziej odporna na użytkowanie. Oczywiście inne parametry techniczne, także mają ogromne znaczenia, jak np. skład surowcowy, gramatura, klasa palności, antypoślizgowość i wiele innych.
Jakie są rodzaje wykładzin obiektowych? W skrócie wymienimy je poniżej:
Wykładziny dywanowe w rolce, płytce i panelu (pętelkowe, welurowe, igłowane, strukturalne),
Wykładziny elastyczne PCW w rolce i płytce (homogeniczne i heterogeniczne),
Panele i płytki winylowe LVT (klejone i w systemie click)
Wykładziny kauczukowe w rolce i płytce,
Wykładziny flokowane.
Przy wyborze odpowiedniej wykładziny, najlepiej skonsultować się z doradcą technicznym, który doradzi jaki materiał będzie najlepszy do danego pomieszczenia. Zapraszam do kontaktu - Kontakt.
Comments